De behandeling van ADHD bij adolescenten en volwassenen begint meestal met stimulerende medicatie. Twee van de meest gebruikte medicijnen zijn ADHD-medicatie dexamfetamine en methylfenidaat 10 mg. Hoewel beide een effect hebben op de aandacht en impulscontrole, is er een verschil in werkingswijze, bijwerkingen en toepassingsgebied. Maar in welke situatie is dexamfetamine nu eigenlijk de beste optie?

Werkingsmechanisme: subtiel maar cruciaal gemaakte verschillen

Zowel dexamfetamine, en methylfenidaat zoeken om het gecombineerd niveau van dopamine en noradrenaline in het brein. Deze neurotransmitters spelen een belangrijke rol in de ondersteuningen van aandacht, motivatie en zelfregulatie.

Methylfenidaat inhibeert voornamelijk heropname van dopamine maar adhd-medicatie dexamfetamine bevrijdt direct uitstroom van dopamine en noradrenaline. Met als consequentie dat de effecten van dexamfetamine als ‘sterker’ en stimulerend kunnen worden gevoeld, en vooral door personen met een ernstige concentratievermindering of vertraagde geestelijke activiteit.

Wanneer presteert dexamfetamine beter?

Bij sommige patiënten is methylfenidaat ontoereikend, ook bij juist en correct gebruik. In deze situaties vindt dexamfetamine een goede vervanger, met name bij:

• Serieuze aandachtsstoornissen die niet naar behoren opgewekt worden met methylfenidaat.
• Methylfenidaat bijwerkingen bijvoorbeeld somberheid of emotionele rusteloosheid.
• Mensen die beter korte doses met dit werkingsduur verdragen.

Daarnaast melden sommige gebruikers dat adhd-medication dexamfetamine minder ‘op-en-neer’ werkt, d.w.z. een meer gelijkmatige loop van de werking van de dag.

Doseringsgemak en aanpassing

Methylfenidaat 10 mg wordt vaak gestart in standaarddoses en is beschikbaar in kort- en langwerkende varianten. Dit maakt het geschikt voor mensen die baat hebben bij een voorspelbare, geplande werking — bijvoorbeeld op school of werk.

Dexamfetamine wordt vaak nauwkeuriger gedoseerd, wat aanpassing op maat mogelijk maakt. Bij mensen met een lage tolerantie voor stimulerende middelen of met een gevoelig centraal zenuwstelsel kan dit voordeel opleveren.

Bijwerkingen en verdraagzaamheid

Hoewel beide middelen bijwerkingen kunnen veroorzaken zoals slapeloosheid, nervositeit of verminderde eetlust, zijn er nuances. Methylfenidaat 10 mg kan bij sommige gebruikers leiden tot meer stemmingswisselingen of terugval in focus bij het uitwerken van het middel.

Dexamfetamine daarentegen wordt soms als ‘milder’ ervaren, ondanks de sterkere werking. Wel moet men alert zijn op het risico van gewenning bij langdurig gebruik. Het voordeel zit vaak in het doseringsbeleid: kleine stappen kunnen nauwkeurig afgestemd worden op de individuele behoefte.

Persoonlijke respons blijft leidend

Wat voor de één perfect werkt, kan bij de ander juist klachten verergeren. Het verschil zit niet alleen in chemie, maar ook in levensstijl, tolerantie en dagindeling. Een goed afgestemd behandelplan houdt rekening met deze factoren, waarbij observatie en evaluatie essentieel zijn.

Conclusie

Wanneer nauwkeurige dosering, langere werking of betere verdraagzaamheid nodig is, is adhd-medicatie dexamfetamine vaak zeker een betere keuze dan methylfenidaat 10 mg. Elk middel heeft echter wel een eigen profiel en het is belangrijk uw gedrag in elk middel zorgvuldig te volgen.

Regiodokter.com biedt een betrouwbare omgeving voor gebruikers die hun medische behandeling veilig en duidelijk willen laten ondersteunen, met actuele informatie en begeleiding over geschikte behandelingsopties.